دشواری در دور انداختن اشیایی که فرد مال خود می داند علیرغم عدم نیاز به آنها و بدون استفاده بودنشان، زیرا فرد حس می کند نیاز دارد آنها را حفظ کند تا زمانی که به درد بخورد. فردی که دچار اختلال احتکار است، با فکر کردن به رهایی از اشیای خود احساس آشفتگی می کند. درواقع احتکار، اختلال جمع آوری افراطی اشیا بدون توجه به ارزش عملی آنهاست. احتکار شرایط زندگی فرد را درهم و برهم می کند، بطوریکه ظرفیت خانه گرفته شده و انگار فقط یک راه عبور از میان اشیای بدون کاربرد باقی مانده است.
ادامه نوشته »