بایگانی برچسب: درمان اضطراب فراگیر

اختلالات اضطرابی از شایع‏ترین اختلالات روانپزشکی در جمعیت عمومی هستند. نسبت ابتلای زنان تقریباً دو برابر مردان است. اختلالات اضطرابی با عوارض زیادی همراهند و اغلب مزمن شده و نسبت به درمان مقاوم هستند. این اختلالات را می ‏توان خانواده‏ای از اختلالات روانی مجزا و در عین حال مرتبط به هم در نظر گرفت. اختلالات اضطرابی شامل موارد زیرند:

 منظور ما از اصطلاح اضطراب چیست؟ اضطراب، ترس از شناسایی غیر خودآگاه تهدید است. هیجان ترس به فعالسازی ناخودآگاه بدن توسط سیستم های عصبی جسمی و خود مختار اطلاق می شود. این سیستم ها نشانه های تپش قلب و تعریق کف دست ها را سبب می شوند. احساس اضطراب به آگاهی خودآگاه از این حواس بدنی اشاره دارد.

هنگامی که امنیت، ایمنی و رفاه شما یا عزیزانتان تهدید شود، داشتن احساس اضطراب غیرمعمول نمی‌باشد. همانطور که عادات سیگار کشیدن در طول زمان می‌تواند برایتان تهدید برانگیز باشد، ترس‌ها نیز می‌توانند آینده‌ی شما را مورد تهدید قرار دهند. بنابراین اضطرابی که شما را از تهدیدات جدی آگاه می‌کند، انطباقی و سازگارانه می‌باشد. این اضطراب فراگیر به شما می‌فهماند که در خطر هستید و تا زمانی که عامل تهدید را ازبین ببرید شما را در حالت برانگیختگی نگه می‌دارد.

اضطراب اجتماعی، پس از افسردگی و الکلیسم سومین اختلال رایج روانشناختی است. در حدود ۱۳% از مردم، معیار های تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی را در خود دارند و ۹۰%  مردم می گویند که در بخش هایی از زندگی شان خجالتی و کمرو هستند. خبر خوب برای این افراد این است که اضطراب اجتماعی قابل تغییر و درمان کمرویی امکان پذیر می باشد. 

اضطراب می تواند افراد را در شکل های مختلف دچار ناامیدی و دلسردی کند و محیطی پر از ترس و انزوا را برای افراد ایجاد کند. یکی از مواردی که برای افراد با اختلالات اضطرابی همچون وسواس فکری، عملی، حملات اضطراب (پانیک) و غیره بسیار معمول است ترس از بیرون رفتن از خانه و روبرو شدن با محیطی متفاوت از محل زندگی خود است. اضطراب می تواند افراد را از سفر کردن و تجربه محیط های مختلف مستاصل کند، در ادامه برای شما تجربه ی فردی را ترجمه کرده ام که با وجود اضطراب و حملات اضطراب (پانیک) فرصت سفر کردن را از خود دریغ نکرده است و در این زمینه حتی به چاپ کتاب خود در مورد سفر پرداخته است. امیدوارم این مطلب باعث انگیزه بیشتر برای افرادی شود که احساس می کنند با وجود داشتن اضطراب توانایی انجام سفر را ندارند.