دکتر روانشناس خوب شخصی است که پس از گذراندن دورهای تخصصی خود در رشته روانشناسی به بررسی دقیق عملکرد رفتار با مغز و از طرفی دیگر ارتباط بین رفتار و محیط انسان می پردازد. همچنین نیز رفتار شغلی، رفتار تحصیلی، رفتار شخصی و رفتار اجتماعی افراد را نیز مورد بررسی قرار می دهند. و روی احساسات و افکار و انگیزه شان کار می کنند تا بتوانند آنها را کنترل کنند و در زندگی با سختی ها و مشکلات مقابله کنند.
استفاده از یک دکتر روانشناس خوب به شما این امکان را می دهد تا براحتی و بصورت کاملا علمی با شما برخورد شود و مشکل شما بسادگی حل شود.
دکتر روانشناس خوب چه ویژگی هایی دارد؟
-
سلامت روانی :
وی از سلامت روانی برخوردار باشد و به سلامت خود اهمیت دهد.
دیدگاه مردم به روانشناس این است که وی باید خود از هرگونه خشم و حالتهای تهاجمی به دور باشد وگرنه چگونه میتوان به او اعتماد کرد.
-
علاقه وی به یادگیری علم روانشناسی روز:
یک روانشناس خوب باید علم و آگاهی خود را نسبت به مسایل روز دنیا افزایش دهد.
وی نباید خود را به دانستنی های قبلیش محدود کند زیرا با پیشرفت علم و صنعت و ماشینی شدن جامعه کنونی، رفتار و کردار و طرز تفکر انسانها نیز دستخوش تغییر و تحول شده است.
-
رازداری:
یک روانشناس باید محیطی امن برای مشاور خود ایجاد کند و راز دار باشد تا وی بتواند مشکلات و دیدگاه های خودش را به راحتی عنوان کند.
-
شنونده فعال:
یک روانشناس باید شنونده فعالی باشد با تمام وجود به صحبتهای مراجعع گوش دهد و با تاکید کردن وی را متوجه سازد که حرفهایش را به دقت گوش داده است.
-
داشتن مهارت های لازم برقراری ارتباط:
برطرف شدن مشکلات و نیازهای بسیاری از مراجعان در گرو حل تعارض آنها با خانواده و افراد وابسته است که هرگز نتوانسته اند حرفشان را از طریقی درست به آنها بیان کنند. بعضی وقت ها ضروری است روانشناس، مداخلاتی در جهت برقرار شدن ارتباط صحیح میان افراد خانواده، انجام دهد. در این مورد روانشناس خود باید مهارت در برقرای ارتباط موثر را داشته باشد.
-
قضاوت و داوری:
فرد مراجعه کننده را بدون قید و شرط می پذیرد و در مورد صحبت های او هیچ گونه قضاوت و داوری نمی کند.
-
همدلی و همدردی:
همدردی تلاشی است برای درک و فهم دنیای ذهنی طرف مقابل.
برای همدلی باید یک روانشناس خود را جای مراجع بگذارد و از دریچه چشم او نگاه و احساس کند در همدلی روانشناس می تواند سخن طرف مقابل را تکرار کند تا مراجع بداند که او منظورش را متوجه شده است.
روانشناس در مشکلات مراجع درگیر نمی شود فقط به صورت موقت شرایط او را درک می کند.
همدلی از مهم ترین مفاهیم درمان است بدون وجود آن درمان با مشکل مواجه می شود.
وظایف روانشناس چیست؟
روانشناس با به کارگیری روش های آموزشی و روان درمانی بیماری های روانی شامل اختلالات شخصیتی ، وسواس، اضطراب، خشونت، پانیک، فوبیا را درمان می کند. یک روانشناس علاوه بر درمان قادر به مشاوره های تحصیلی، شغلی، ازدواج، کودک می باشد. روانشناس به تعلیم و تربیت و آموزش شیوه های صحیح تفکر و رفتار می پردازد.
مشاوره:
مشاوره یک فرآیند کمکی و تعاملی یاورانه است که از طریق رابطه ای بین مشاور و مراجع، انجام می گیرد.
در این رابطه، روانشناس با داشتن مهارت ها و آگاهی های علمی و حرفه ای تلاش می کند مراجع را با روش هایی منطبق بر نیازمندی هایش یاری کند تا هر چه بیشتر درباره ی خود بیاموزد و بینشی را که به این طریق درباره ی خود کسب می کند در رابطه با هدفهای معین، واقع بینانه، ادراک شده به طور مؤثری مورد استفاده قرار دهد و در نتیجه فردی سعادتمند و عضوی سازنده برای جامعه باشد.
روان درمانی:
مهمترین نوع مداخلات روانشناختی می باشد که در زمینه اختلالات و بیماریهای روانی بکار گرفته می شود.
روان درمانی فعالیتی هدفمند، تخصصی و بسیار حساس است که نیازمند آموزش، هنر درمان، مهارت و تسلط خاص می باشد. مانند روان درمانی وسواس یا افسردگی. نکته قابل ذکر این است که مداخلات روانشناختی و اثر بخشی آنها در یک جلسه امکان پذیر نیست و نیازمند تعداد جلسات متداول می باشد، حتی در بسیاری از موارد، جلسات پیگیری بعد ازپایان دوره نیز ضروری و لازم است. لذا دیدگاه پزشکی به فعالیت روانشناسان بدین ترتیب است که پس از یک معاینه نسخه ای به صورت دستورات درمانی ارائه گردد و در یک یا دو جلسه پایان یابد مسلما دیدگاهی غیر علمی و غیر روانشناختی می باشد.
روانشناسی بالینی چیست؟
رشته ای از روانشناسی است که به فهم، پیشبینی و بهبود نابهنجاری ها، ناتوانی و آشفتگیهای شناختی، هیجانی، زیست شناختی، روانشناختی، اجتماعی و رفتاری کمک میکند و در بخش وسیعی از جمعیتهای در جستجوی درمان نقش دارد کاربردهای چندگانه آن شامل: ارزیابی و تشخیص، مداخله و درمان، مشاوره، آموزش و نظارت بر کار رواندرمانگرها، پژوهش و مدیریت. عمده کارهای روانشناس بالینی در راستای درمان و تشخیص است.
برخی از ویژگی های یک دکتر روانشناس خوب عبارت است از:
- برخورد متناسب با انواع افراد و در نظر گرفتن شرایط هر شخص در ارتباطات
- گشاده رویی، پذیرا بودن و مهربانی یکی از مهمترین ویژگی های روانشناس خوب است.
- روانشناس خوب باید سعی کند ارتباطات میان افراد بخصوص خانواده و زوج را بهبود دهد.
- اصلاح کردن رفتارهای نادرست باید در دستور کار روانشناس قرار داشته باشد.
- روانشناس خوب باید مهارت ارتباطی بالایی داشته و بتواند با همه مراجعین ارتباط درمانی برقرار کند.
- روانشناس خوب باید ضریب هوشی بالایی داشته و به نکات ریز و جزئیات توجه داشته باشد.
- انرژی بالایی داشته و بتواند این انرژی را به مراجعین خود انتقال دهد.
- نسخه ای که برای دیگران می پیچید برای خودش هم صدق کند.
- شرایط مراجعه کننده را بخوبی درک کرده و خود را بصورت عینی در آن شرایط قرار دهد.
- روانشناس خوب باید قابل اعتماد بوده و امین اسرار مراجعین خود باشد.
- اگر جواب سوالی رو نداند، مراجعه کننده را گمراه نکند و به راحتی بگوید نمیدانم!
- در رشته و تخصص خود دانا، عالم و متخصص تمام عیار باشد.
- با مراجعش وارد رابطه خصوصی و غیرمتعارف نشود.
- ویژگیهای اخلاقی از قبیل امانتداری، صداقت، وفاداری و چشم پاکی و … را رعایت نماید.
- روانشناس خوب باید به زبان بدن مسلط باشد و اعتماد به نفس داشته باشد.
- باید به دور از استرس بوده و آرامش داشته باشد و آرامش خود را با رفتار و لحن بیانش به مراجع منتقل کند.
- همیشه سعی کند که حتی در بدترین شرایط به مراجعین خود امید و انگیزه بدهد.
- در پایان هر جلسه، راهکاری ارائه داده، تمرینات جلسه بعد را مشخص کرده و مراجعین را ملزم به انجام تکالیف نماید.
- راهکار و شیوه درمانی متفاوتی متناسب با شرایط مراجعه کننده بکار گیرد.

دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.