رابطه زیبا ، رابطه ای پایدار

رابطه زیبا ، رابطه ای پایدار

 

زمانی که هریک از زوجین با موقعیت جدیدی روبرو می شوند که امکان انتخاب دیگری برایشان فراهم می شود، آیا زندگی زناشویی خود را حفظ می کنند یا بدان خاتمه می دهند؟

معیار سنجش رابطۀ فعلی:

۱- مقایسه کردن رابطۀ زناشویی فعلی با انتظارات فعلی و تصورات قبلی فرد از ازدواج

۲- مقایسه کردن رابطۀ ز ناشویی با رابطۀ زناشویی با رابطۀ نفر دیگر

نتیجه گیری فرد از این دو مورد همبستگی زیادی با وقوع خیانت دارد

نظریۀ سرمایه گذاری (راسبالت، ۱۹۸۳) مبتنی بر نظریه های وابستگی متقابل و تبادل اجتماعی است. در این مدل تعهد براساس میزان دلبستگی فرد به همسر  خود (شریک خود) و علا قمندی به حفظ رابطه با وی شکل می گیرد و در نتیجه وابستگی متقابل شکل می گیرد.

تعهد : آیا افراد پس از مواجه شدن با مسایل و مشکلات زناشویی همچنان خواهان تداوم زندگی زناشویی خود هستند؟ یا به آن خاتمه میدهند؟

براساس مدل سرمایه گذاری تعهد توسط سه عامل:

۱- احساس رضایت-وابستگی ۲- کیفیت ارتباط با نفر دیگر یا همسر جدید ۳- میزان سرمایه گذاری در رابطه با همسر فعلی، پیش بینی می گردد.

زمانی که زوجین انتظارات یکدیگر را برآورده کرده و جنبه های مثبت  رابطۀ آن ها بیش از جنبه های منفی باشد، احساس رضایتمندی بیشتر و در نتیجه تعهد بیشتری به رابطه دارند.

اگر زوجین  برفرصت باهم بودن، عواطف و احساسات فی ما بین و  علایق  مشترک، سرمایه گذاری بیشتری کنند، و کیفیت ارتباط با نفر دیگر ضعیف باشد  در نتیجه احتمال تعهد به رابطه افزایش می یابد.

مطالعات نشان می دهد که مؤلفه تعهد بهترین و قدرتمندترین پیش بینی کننده استمرار و تداوم یک رابطه است و بین سه عامل احساس رضایت، کیفیت ارتباط جدید ( نفر دیگر) و سرمایه گذاری برروابط زناشویی، نقش میانجی را ایفا می‌کند.

نظریۀ تبادل اجتماعی مبتنی بر این فرض است که محاسن و مزایای روابط رضایت بخش بیش از معایب و مضراب آنست و همین امر موجب تعهد و پایبندی زوجین می شود بنابراین زمانی که فرد عهد شکنی همسر خود را خطایی بسیار بزرگ محسوب می نمایند شدت آسیب وارده را با محاسن رابطه مورد مقایسه قرار میدهد و احتمالا میزان تعهد به رابطه کاهش می یابد.

محققان سازه های انگیزش مربوط به روابط فی مابین که احتمال آسیب پذیری افراد نسبت به خیانت را افزایش می‌دهد کمتر مورد توجه قرار داده اند که به اعتقاد راسبالت روابط، امکان ارضاء چهار نیاز را علاوه بر نیاز جنسی فراهم می کند. این نیازها شامل: صمیمیت، رفاقت، امنیت و روابط عاطفی است.

نیاز صمیمیت مستلزم خودافشاگری، احساس اعتماد به همسر و مطلع بودن از رازها و عواطف یکدیگر است. ارضاء نیاز رفاقت و دوستی، از طریق انجام فعالیت های مشترک نظیر همراهی در تفریحات و سپری کردن اوقات فراغت به اتفاق یکدیگر صورت می گیرد که این امر موجب ایجاد حس نزدیکی و صمیمیت در طرفین می شود. قابلیت اتکا کردن به همسر به منظور افزودن به محتوی و غنای رابطه، منجر به ارضای احساس نیاز به امنیت می شود.

نظریه گسترش خود معتقد است :انگیزه مهمی که در روابط رمانتیک و عاشقانه در خور توجه است، رشد شکوفایی شخصی ویا گسترش خود می باشد. آرون (۱۹۸۸)، معتقد است که افراد جهت تحقق خود به برقراری روابط صمیمی و نزدیک می پردازند. یکی از راههای شکوفایی شخصی در کسب تجارب و فعالیت هاست. بینش جدید، مهارت ها، توانایی ها و تدابیر.

نوآوری همبستگی منفی با یکنواختی و احساس کسالت، همبستگی مثبت با کیفیت رابطه دارد.

رشد تخصصی در رابطه یعنی فرد همسرش را بخشی از خودش تلقی می کند و بدین ترتیب تمایز میان خود و دیگری کمرنگ و محو می گردد.