صدای زندگی معرفی آدرس و تلفن بهترین دکتر روانشناس در تهران
ایبوپروفن Ibuprofen یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی NSAID است. ادویل Advil و مورتین Mortin معروفترین برند های آن هستند. از ایبوپروفن در درمان علائم آرتریت (التهاب مفصلی) مانند روماتیسم مفصلی، اسپوندیلیت انکیلوزان، نقرس، تب، دردهای قاعدگی، سردرد، کمردرد، درد دندان، کرامپ های عضلانی، درد ناشی از کشیدگی رباط ها و پیچ خوردن مفاصل و آسیب های کوچک استفاده می شود. ایبوپروفن میتواند درد، تورم و خشکی ناشی از آرتروز (ساییدگی مفصل) و روماتیسم مفصلی را کاهش دهد.
ایبوپروفن چگونه اثر میکند
مکانیسم اثر ایبوپروفن با واسطه مهار آنزیم سیکلواکسیژناز Cyclooxygenase است. این آنزیم موادی به نام پروستاگلاندین Prostaglandine را تولید می کند. پروستاگلاندین ها در بدن موجب درد و تورم و تب میشوند. پس ایبوپروفن می تواند با مهار تولید پروستاگلاندین ها موجب کاهش درد و تورم و تب شود.
مصرف ایبوپروفن چه اندازه است
ایبوپروفن بصورت قرص های ۲۰۰ و ۴۰۰ میلیگرمی و شربت ۱۰۰ میلیگرمی توزیع می شود. این دارو را می توان روزی ۴-۳ بار مصرف کرد. حداکثر دوز مصرفی ایبوپروفن بدون نسخه پزشک روزی ۱۲۰۰ میلیگرم است. این دارو را نباید برای درمان درد به مدت بیش از ۱۰ روز و برای درمان تب به میزان بیش از ۳ روز مصرف کرد. در صورت ادامه درد و تب باید به پزشک مراجعه کرد. پزشک میتواند در صورت صلاحدید ایبوپروفن را با مقادیر تا ۳۲۰۰ میلیگرم و یا به مدت بیشتر تجویز کند.
قرص های ایبوپروفن را در قوطی های دربسته و دور از دسترس کودکان نگهداری کنید. دارو را در درجه حرارت اطاق و دور از روطوبت نگه دارید. اگر تاریخ مصرف دارو به سر رسیده است آن را مصرف نکنید.
بعضی از داروهای ضد درد و یا داروهایی که برای کنترل علائم سرماخوردگی مصرف می شوند ممکن است حاوی ایبوپروفن یا دیگر داروهای ضد التهاب شبیه ایبوپروفن باشند. مصرف همزمان این داروها با ایبوپروفن میتواند احتمال بروز عوارض این دارو را افزایش دهد. پس اگر ایبوپوفن مصرف میکنید و قصد مصرف داروی دیگری را دارید با مطالعه اطلاعات نوشته شده همراه دارو از مواد تشکیل دهنده آن اطلاع پیدا کرده و یا از پزشک داروخانه بخواهید شما را در این زمینه راهنمایی کند.
دارو را در ساعات مشخصی از روز مصرف کنید تا احتمال فراموش شدن یک وعده کم شود با این حال در صورتی که مصرف یک وعده از ایبوپروفن را فراموش کردید به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید و در صورتی که زمان به یاد آوردن، همان زمان مصرف وعده بعدی باشد دوز مصرفی را دو برابر نکرده و فقط به مصرف دوز فعلی بسنده کنید.
هرگز ایبوپروفن را برای بدست آوردن نتایج درمانی بهتر بیش از آنچه پزشک تجویز کرده و یا به مدت بیشتر مصرف نکنید. در صورتی که مصرف ایبوپروفن موجب سوء هاضمه در شما می شود می توانید آنرا بعد از مصرف غذا و یا با شیر مصرف کنید.
قبل از مصرف ایبوپروفن
قبل از مصرف ایبوپروفن نکات زیر را در نظر بگیرید.
- اگر به ایبوپروفن یا دیگر داروهای ضد التهاب حساسیت و آلرژی دارید آن را به پزشک خود بگویید.
- به پزشک خود بگویید چه داروهای دیگر حتی داروهای گیاهی را مصرف می کنید. این داروها ممکن است با ایپوپروفن تداخل اثر داشته باشند.
- ایبوپروفن را با دیگر داروهای ضد درد مصرف نکنید مگر پزشک برای شما تجویز کرده باشد.
- اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف ایبوپروفن در دوران بارداری بخصوص در سه ماهه اول و سوم خطرناک است.
- اگر قصد جراحی یا کار دندانپزشکی دارید به پزشک خود اطلاع دهید که ایبوپروفن مصرف می کنید.
- اگر مشکلات زیر را دارید به پزشک خود اطلاع دهید: سابقه سکته مغزی یا قلبی، نارسایی قلبی، فشار خون، آسم، پولیپ بینی، بیماری کبد یا کلیه، زخم معده، لوپوس سیستمیک، مشکلات لخته شدن خون یا خونریزی زیاد و یا اگر سیگار می کشید.
تداخل دارویی ایبوپروفن
گاهی اوقات مصرف بعضی داروهای دیگر همراه با ایبوپروفن ممکن است موجب تغییراتی در اثر بخشی این دارو شود. در مواردی هم ایبوپروفن می تواند بر روی تاثیر داروهای دیگر تغییراتی ایجاد کند.
- ایبوپروفن می تواند دفع لیتیوم از کلیه را کاهش داده و سطح خونی آن را بیشتر کرده و موجب مسمومیت با آن شود.
- ایبوپروفن ممکن است تاثیر بعضی داروهای کاهنده فشار خون را کم کرده و موجب افزایش فشار خون شود.
- ایبوپروفن ممکن است دفع کلیوی جنتامایسین را کاهش داده و سطح سرمی آن را بالا ببرد و موجب مسمومیت با جنتامایسن شود.
- ایبوپروفن اثرات رقیق کننده خون دارد و مصرف هم زمان آن با دیگر داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین میتواند اثرات آن را بیشتر کند.
- ایبوپروفن میتواند با دیگوکسین، متوترکسات و بعضی داروهای ادرار آور تداخل اثر داشته باشد.
عوارض جانبی مصرف ایبوپروفن
مصرف ایبوپروفن می تواند موجب بروز عوارضی شود.
عوارض قلبی: ایبوپروفن می تواند موجب سکته قلبی یا مغزی شود بخصوص اگر آن را به مدت طولانی مصرف کرده اید. همچنین احتمال عوارض قلبی در مصرف ایبوپروفن در کسانی که از قبل مشکلات قلبی داشته اند و یا ریسک بالاتری در بیماری قلبی دارند ( مانند مصرف سیگار، سابقه خانوادگی بیماری قلبی، فشار خون بالا و دیابت)
عوارض گوارشی: ایبوپروفن می تواند موجب علائم گوارشی مانند تهوع، سوء هاضمه، اسهال و یبوست شود. مصرف ایبوپروفن میتواند موجب عوارض شدیدی در معده و روده بخصوص خونریزی و سوراخ شدن آن شود. این عوارض میتوانند کشنده بوده و بدون علائم هشدار دهنده قبلی ایجاد شوند. عوارض گوارشی ایبوپروفن در سنین بالا بیشتر است. خونریزی معده و دوازدهه در مصرف ایبوپروفن می تواند خود را بصورت سیاه شدن مدفوع و یا استفراغ قهوه ای رنگ نشان دهد.
اگر هر کدام از عوارض زیر شدت گرفت یا رفع نشد آن را به پزشک خود اطلاع دهید.
- یبوست
- اسهال
- نفخ شکم
- سرگیجه
- بیقراری
- وز وز گوش
بعضی از عوارض دارو جدی و خطرناکند. اگر در حین مصرف دارو هر کدام از عوارض زیر را مشاهده کردید مصرف ایبوپروفن را قطع کرده و سریعا به پزشک مراجعه کنید
- افزایش ناگهانی وزن
- تب
- تاول
- قرمزی پوست، کهیر یا خارش
- تورم چشم، صورت، گلو، دست ها، پاها، قوزک یا ساق
- اشکال در تنفس یا بلع
- خشن شدن صدا
- احساس خستگی زیاد
- احساس درد در بالا و سمت راست شکم
- تهوع یا کاهش اشتها
- زرد شدن پوست یا چشم
- رنگ پریدگی
- احساس درد بدن مشابه آنفلوآنزا
- طپش قلب
- ادرار خونی
- اشکال در ادرار کردن
- کمردرد
- تاری دید، درد چشم یا قرمزی چشم
- گردن خشک
- سردرد
- گیجی
- حس تهاجم
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.